-
1 pan|ować
impf vi 1. (władać) to rule; (królować) to reign- dynastia panująca the ruling dynasty- Stefan Batory panował w latach 1576-1586 Stefan Batory reigned in the years 1576-15862. (przewodzić, rządzić) to rule, to dominate- klasa panująca the ruling class- religia panująca the dominant religion- w rodzinie panował ojciec father dominated a. controlled family life3. (podporządkowywać sobie) to have control- panować nad uwagą słuchaczy to have a. hold the attention of the audience ⇒ zapanować4. (kontrolować) to be in a. to have control- nie panować nad uczuciami to be unable to control a. to have no control over one’s feelings- nie panować nad nerwami to lose one’s temper- panować nad sytuacją to be in (full) control of the situation- panować nad sobą to be in control of oneself- poeta panuje nad słowem the poet displays complete mastery of his craft- panować nad kierownicą to be in a. to have control of the (steering) wheel- panować nad nartami to be in control of one’s skis ⇒ zapanować5. (trwać) to prevail- od kilku dni panował jesienny chłód cool autumn weather has prevailed for the last few days- dziwne zwyczaje tutaj panują strange customs prevail here- powszechnie panuje opinia, że… the prevailing opinion is that…- w obozie dla uchodźców panowała epidemia tyfusu the refugee camp was in the grip of an epidemic- na stacji benzynowej panuje dziś wyjątkowy ruch the petrol station is exceptionally busy today ⇒ zapanować6. (przeważać) to dominate- w lesie panowały drzewa iglaste the forest was mainly a. predominantly coniferous7. (górować nad okolicą) to dominate- wieża ratusza panuje nad miastem the tower of the Town Hall dominates the city- twierdza panuje nad okolicą the fortress dominates the surrounding areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pan|ować
-
2 panować
-uję, -ujesz; vi1) (o królu, dynastii) to rule, to reign (o ciszy, terrorze) perf za-2) to reign; (o zwyczajach, poglądach) to prevailpanować nad kimś/czymś — to be master of sb/sth
panować nad sobą — to be in control of o.s.
panowało przekonanie, że... — it was generally believed that...
* * *ipf.1. ( rządzić) rule, reign.2. (= przewodzić komuś) dominate.3. (= kontrolować coś) control ( coś sth); be in control of sth ( coś of sth); have control ( coś over l. of sth); panować nad sytuacją have the situation in hand; panować nad sobą be in control, exercise self-control l. self-restraint; panować nad namiętnościami control one's emotions.4. (o błędnym poglądzie, wierzeniu) persist, prevail.5. (w jakimś miejscu, na jakimś obszarze) (np. o pogodzie) pervade.6. (= górować nad okolicą) dominate; wieża kościoła panuje nad miasteczkiem the church tower dominates the town.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > panować
См. также в других словарях:
panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… … Słownik języka polskiego
panować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, panowaćnuję, panowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być władcą, sprawować władzę; królować, rządzić jako władca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jagiellonowie panowali w Polsce do 1572 r … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dominować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dominowaćnuję, dominowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 7}} panować, mieć przewagę, górować nad innymi, przewyższać innych; wyróżniać się, być na pierwszym miejscu, być najważniejszym, najistotniejszym, najbardziej widocznym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
